De officiële taal van Brazilië is het Portugees 9 (Artikel 13 van de Grondwet van de Federale Republiek Brazilië), de taal die bijna de gehele bevolking spreekt en vrijwel de enige taal is die gebruikt wordt in kranten, op radio en televisie en voor zakelijke en bestuurlijke doeleinden. De meest bekende uitzondering hierop is een wet op de taalgebruik die werd goedgekeurd door het Nationale congres van Brazilië. De wettelijke erkenning vond plaats in 2002,(10) de regelgeving volgde in 2005.(11) De wet stelt het gebruik van de Braziliaanse gebarentaal, beter bekend onder het Portugese acroniem LIBRIS, verplicht in het onderwijs en bij overheidsdiensten. LIBRIS moet worden geleerd als onderdeel van de curricula van de logopedieopleiding. Leraren, instructeurs en vertalers in deze gebarentaal zijn erkende professionals. Scholen en de gezondheidszorg moeten toegang bieden aan doven.

Vele Brazilianen zijn eentalig; diegenen die een tweede taal machtig zijn spreken voornamelijk Italiaan of Duits (met name in het zuiden) vanwege hun afkomst en Spaans of Engels als tweede taal. Voorheen werden er onder grote delen van de bevolking inheemse ( Indiaanse) talen gesproken. De talen hebben zich geleidelijk ver in het binnenland teruggetrokken. Enkel voorbeelden van de ruim 180 inheemse talen zijn Apalaí, Arara, Bororo, Canela, carajá, Caribe, Guarani, Kaingang, Nadëb, Nheengatu, Terena, Tucano en Xanvante.

Brazilië is het enige land in Zuid-Amerika waar Portugees de officiële taal is